Savcı kızının başına bunlar gelirse artık... "Tamam dedim bittim ben yolun sonuna geldik"
DÜN başlayan Begüm B. röportajına gelen yorumlar baktım da, 'Savcı kızının başına bunlar gelirse gerisini siz düşünün artık!' demişler. Valla haksız da değiller. Bu ülkede cinsel suçlarla ilgili bazen isabetli ve emsal teşkil edecek kararlar veriliyor ama bazen de bu davada olduğu gibi insan şaşırıp kalıyor...
Begüm’e cinsel saldırıda bulunan Can, 5 yıl hüküm yedi. Nitelikli cinsel saldırıya teşebbüsten. Ama nedense iyi hal indirimi de aldı! 5 yıl yiyince karara itiraz etti, temyize gitti. Mahkeme de temyizden sanık lehine karar gelirse diye, sanık lehine görüş bildirerek tahliye etti. Peki ya temyizden sanığın aleyhine karar gelirse ne olacak? Serbest kalarak geçirdiği zaman içinde bir başka kadına zarar verme ihtimali ne olacak? Resmen erkeklerden yana bir karar, kadınlardan değil... Neden?
Sizi Begüm’ün bir korku filmi gibi hikâyesiyle ve vicdanınızla baş başa bırakıyorum...
- Sana cinsel saldırıda bulunan Can’dan son anda kaçıp banyoya girdin ve kendini kilitledin...
Evet. Elim ayağım titriyordu. Sürekli kapının dışından bir şeyler söylüyordu “Aç şu kapıyı dedim sana!” diyordu. Nasıl korktum anlatamam. Bir de banyonun kapısı, eski evlerde olur ya, desenli camdan... Gölgesini görüyordum.
- O sırada ne yapıyordun?
Sürekli arkadaşım Şafak’ı arıyordum, ama açmıyordu telefonu. Bana insanlar, “Neden anneni babanı aramadın?” diyorlar. İnsan o sırada mantıklı düşünemiyor ki. Zangır zangır titriyordum, resmen beynim durdu. Sonunda camı yumruklamaya başladı! Ben de çığlık çığlığa bağırmaya başladım, ama nasıl bağırıyorum... Yardım istiyorum, birileri beni bu manyağın elinden kurtarsın istiyorum. Derken daha da korkunç bir şey oldu...
- Nedir o?
Yumruğuyla banyonun camını patlattı. “Tamam!” dedim, “Bittim ben, yolun sonuna geldik!”. Camlar üzerime sıçradı. Refleks olarak eğildim ama yine de kollarıma ve bacaklarıma cam geldi, kesti. Adamın da eli kan revan içinde. Ama artık karşımda. Ben hâlâ ciyak ciyak bağırıyorum. Diyor ki “Şimdi silahımı getireceğim!”. Sağ tarafa yatak odasının bulunduğu kısma gitti. İşte o sırada dış kapının sesini duydum, sokak kapısının önündeki demirin açıldığını anladım. Benim bağırtım üzerine Şafak ve Yusuf geldi...
- Sonra?
Ben hâlâ şokun etkisindeyim. Şafak’a diyorum ki “Neden beni bıraktınız, nereye gittiniz?”. Hâlâ algılayamıyorum olup biteni...
- Şafak ve Yusuf seni o halde görünce ne dedi?
Valla tuhaf bir tepki verdiler. Sanki benim başıma gelenler normalmiş gibi. Yusuf güldü, “Demek ki içince sapıtıyormuş bu Can!” dedi. Sanki korkunç bir şey olmamış da sıradan bir şey olmuş gibi gayet soğukkanlı davrandılar. Ve bana “Bu olan biteni kimseye söyleme!” dediler. Babamı çağırmak istedim, izin vermediler. Şafak’la Yusuf beni taksiye götürdü, Şafak benimle geldi.